Sa mundong ating ginagalawan, may isang kayamanan na tila’y ating kinalilimutan – ang kalikasan. Ito’y ang nagbibigay buhay sa ating planeta, nagdudulot ng kakaibang ganda, at nagpapalakas sa ating kaluluwa. Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, tila’y hindi sapat ang ating pag-aalaga sa kanya. Sa di-pormal na sanaysay na ito, ating tatalakayin ang kahalagahan ng kalikasan, ang mga banta sa kanya, at ang mga hakbang na dapat nating gawin upang ito’y mapanatili at maipamana sa mga susunod na henerasyon.
Mga Halimbawa Ng Di-Pormal Na Sanaysay Tungkol Sa Kalikasan:
Halimbawa 1: Ang Kagandahan ng Kalikasan: Isang Yaman na Dapat Alagaan
Ang kalikasan ay isang kayamanan na tunay na dapat nating pangalagaan. Ito’y ang mga puno na nagbibigay lilim sa atin, ang mga ilog na nagbibigay buhay sa kalikasan, at ang mga hayop na nagbibigay kasiyahan sa ating mga mata. Ang kalikasan ay parang isang malaking obra ng sining na nagpapakita ng ganda ng mundong ating tinatahanan.
Kapag tumitingin ako sa mga bundok na nakalukso-lukso, parang ako’y nadadala sa isang ibang mundo. Ang kalmadong hangin at mga tanawin na puno ng berde ay nagbibigay sa akin ng kakaibang kasiyahan. Tunay nga na sa kalikasan, makakalimutan mo ang mga alalahanin mo sa araw-araw. Ito’y isang lugar kung saan maaari kang makapag-relax at magpalakas-loob.
Ngunit hindi ba’t masasabi nating tila ito’y unti-unting nawawala? Naririnig natin ang balita tungkol sa pagkakaroon ng sobra-sobrang basura sa mga ilog at karagatan. Ang mga puno naman ay nadadala ng mga illegal na pagputol. Ang mga hayop naman ay nawawala na dahil sa pagbabago ng kanilang tirahan. Tila ba’y may malalim tayong utang na loob sa kalikasan na dapat nating bayaran.
Kaya naman, tayo’y dapat maging mga tagapag-alaga ng kalikasan. Hindi lang ito para sa ating sarili, kundi para rin sa mga susunod na henerasyon. Tayong mga tao ang may kakayahan na baguhin ang direksyon ng pag-aalaga sa kalikasan. May mga simpleng bagay tayo na maaaring gawin, tulad ng pagsasagawa ng recycle at pagtapon ng basura sa tamang lugar. Maaari rin tayong magtanim ng mga puno o magtulong-tulong sa mga programa para sa pangangalaga ng kalikasan.
Napakahalaga ng kalikasan sa ating buhay. Ito’y hindi lang basta lupa at kagubatan – ito ay ang tahanan natin. Ito ang nagbibigay buhay sa atin, kaya’t nararapat lamang na alagaan natin ito. Sa bawat hakbang na ating ginagawa upang mapanatili ang kagandahan ng kalikasan, tayo’y nakakatulong sa pagpapalaganap ng kamalayan tungkol sa kahalagahan nito.
Kaya, sama-sama tayong magkawang-kawa upang pangalagaan ang kalikasan. Huwag nating hayaang mawala ang mga kayamanang ito na siyang nagbibigay kulay sa ating buhay. Sa pagtutulungan natin, maaari nating masiguro na ang kalikasan ay magpapatuloy na maging isang lihim na kayamanan na maipapamana pa natin sa mga susunod na henerasyon.
Halimbawa 2: Yaman ng Kalikasan: Ating Tangkilikin at Alagaan
Sa mundong ito na ating tinatamasa, may isang biyayang di maipantuturing na kayamanan – ang kalikasan. Ito’y ang kagandahan ng mga kabundukan, kagubatan, karagatan, at mga hayop na nagbibigay-buhay sa ating planeta. Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, hindi maikakaila na napapabayaan natin ang ating kalikasan. Ating tatalakayin sa sanaysay na ito ang kahalagahan ng kalikasan sa ating buhay, ang mga epekto ng pagbabalewala natin sa kanya, at ang mga simpleng hakbang na maari nating gawin upang maging mas responsableng tagapag-alaga ng ating kalikasan.
Ang kalikasan ay may sariling himig na kakaiba at kaakit-akit sa pandinig. Ang pagtunog ng agos ng ilog, huni ng mga ibon sa umaga, at paghampas ng alon sa dalampasigan – lahat ito ay bahagi ng masalimuot na musika ng kalikasan. Sa bawat pagbisita sa kagubatan o paglalakad sa tabing-dagat, parang tayo’y nakikipag-ugnayan sa isang makulay na palabas na puno ng kagandahan.
Ngunit hindi ba’t masasabi nating unti-unti nating kinukupas ang kulay ng kalikasan? Ang mga basurang itinatapon natin sa mga ilog at kalsada ay nagiging sanhi ng pagkakalason ng tubig at pagkasira ng mga tahanan ng mga hayop. Ang pagsasagawa ng illegal na pagputol ng mga puno ay nagdudulot ng pagkawala ng tirahan ng mga ibon at mga hayop. Pati ang pagbabago ng klima ay nagiging epekto ng pag-aabuso natin sa kalikasan. Sa madaling salita, tayo rin ang sanhi ng pagkakalbo ng mga kagubatan at pagkasira ng kalikasan.
Ngunit hindi pa huli ang lahat. Tayo rin ang may kakayahan na maging bahagi ng solusyon. Maari tayong maging mas mapanagot sa pagtatapon ng basura sa tamang lugar, pagtutulong sa pag-aalaga ng mga puno, at pagsasagawa ng mga simpleng hakbang tulad ng pagsasagawa ng tree-planting activities o pagtuturo sa mga bata tungkol sa kahalagahan ng kalikasan.
Sa huli, ang kalikasan ay isang napakahalagang aspeto ng ating buhay. Ito’y hindi lamang tagapagbigay ng sustento at ganda, kundi rin ng kaligayahan. Ito’y nagsisilbing tahanan ng mga hayop at halaman na kailangan rin natin para sa ating kalusugan at kabuhayan. Kaya’t hinihimok tayong lahat na maging mas mapanagot sa pag-aalaga ng kalikasan para sa ikabubuti ng ating sarili, ng mga susunod na henerasyon, at ng buong mundo. Sa ganitong paraan, maipapamana natin ang yamang ito sa mga darating pang henerasyon.
Mga Kaugnay na Artikulo:
Leave a Reply