Ang “Tula Tungkol sa Diyos” ay isang makabuluhang akda na naglalahad ng mga pagninilay-nilay at saloobin hinggil sa pagmamahal at pagtangkilik sa Diyos. Sa pamamagitan ng mga taludtod, ipinapakita ng tula ang kahalagahan ng pagmamahal sa Diyos bilang dakilang pagmamahal na wagas at walang hanggan. Ipinapahayag din ng tula ang pasasalamat sa Kanyang biyaya at gabay sa buhay ng bawat isa. Ang “Tula Tungkol sa Diyos” ay nagiging inspirasyon at pagmumulat sa kamalayan ng mga mambabasa sa kalakasan ng pag-asa at pag-ibig ng Diyos sa puso’t isipan ng bawat nilalang.
Tula Tungkol sa Diyos:
Halimbawa 1:
May Diyos na nagmamahal, walang sawang nag-aalaga,
Sa kalangitan ay naglakad, nagdala ng liwanag at saya.
Sa bawat pagkakataon, ang Kanyang pagmamahal ay wagas,
Taglay ng puso at kaluluwa, pag-asa’t kaligayahan ay nagmumula.
Sa daigdig na ito, Kanyang mga kamay ang gumuhit,
Sa kalikasan at mga nilalang, Kanyang awit ang sumigaw.
Ang Kanyang mga salita, gabay sa landasin,
Sa pag-ibig at katarungan, siya ang wagas na sandigan.
May Diyos na nagmamahal, sa lahat ng nilalang,
Bawat isa’y anak, sa Kanyang pag-ibig may dangal.
Sa bawat pagtawag, Kanyang mga kamay ay dumalaw,
Sa lungkot at kaligayahan, Kanyang pag-ibig ay nagwawagi.
Sa tula kong ito, aking isinusulat,
Ang Diyos na nagmamahal, wagas at walang katapusan.
Sa Kanyang pag-ibig, ating matatagpuan,
Kaligayahan at kapayapaan, sa puso’y maghahari, walang paglisan.
Halimbawa 2:
Sa bawat pag-awit ng mga ibon sa umaga,
Naroon ang Diyos, sa mga puso’y umaawit ng tuwa.
Sa kagandahan ng kalikasan, Kanyang kamay ang gumuhit,
Nagbigay-buhay sa mga halaman, sa mga hayop, at sa ating lahat.
Sa mga mata ng bata, ang Diyos ay nakikita,
Sa malasakit at pagmamahal, Kanyang presensya ay nadarama.
Sa tuwa at hirap, sa bawat paglalakbay,
Ang Diyos ay kasama, tagapagbantay sa landas na tahimik at maligaya.
Sa mga mata ng matanda, ang Diyos ay nasa kalawakan,
Nagbibigay-gabay, sa bawat desisyon at pangarap na taglay.
Sa paglubog ng araw, sa pag-usbong ng buwan,
Kanyang liwanag ay sumisilang, patunay ng Kanyang walang sawang pagmamahal.
Sa mga pagsubok at unos, ang Diyos ay sandigan,
Sa Kanyang pangako, pag-asa ay walang pagkakabaliwan.
Sa mga pagluha at pagtangis, Kanyang kamay ay dumampi,
Nag-aabot ng kalakasan, upang ang puso’y muling magliwanag.
Sa mga mata ng taong nagpapasalamat,
Ang Diyos ay naroon, nagpapaalala ng pasasalamat.
Sa mga pagkakataong mapagkumbaba,
Kanyang liwanag ay nagbibigay ng kadakilaan, walang kamali-mali.
Sa tula kong ito, aking ipinapaalala,
Ang Diyos na nagmamahal, wagas at walang katapusan.
Sa puso’t isipan, Siya ay naghahari,
Pagmamahal at pagtangkilik, ating alay sa Diyos, wagas at walang humpay na pagtaguyod.
Tula Tungkol sa Pagmamahal sa Diyos:
Sa pusong handang magmahal, may Diyos na taglay,
Sa bawat pintig, pag-ibig Niya’y nagpapalipad.
Kanyang mga kamay, nagmamahal at nag-aalaga,
Ang Diyos na wagas, walang hanggan at walang sawang nagmamahal sa ating lahat.
Sa pagtunghay sa langit, mga bituin ay kumikislap,
Ang Diyos ay naroroon, handang umawit ng tuwa’t galak.
Sa bawat pag-ibig na binibigay, Kanyang pagmamahal ay kasama,
Walang kapantay, walang humpay, Diyos na wagas, ating tangi nang sandigan.
Sa hirap at ginhawa, Kanyang mga kamay ay dumadampi,
Sa kalakasan at pag-asa, Kanyang pag-ibig ay nagbubukas.
Kahit sa mga pagkakataon na nagiging makasalanan,
Ang Diyos ay handang magpatawad, pag-ibig Niya’y walang hanggan.
Sa bawat pagdarasal, pagmamahal sa Diyos ay dumadaloy,
Sa pag-unawa at pananalig, Kanyang liwanag ay sumilay.
Pag-ibig na wagas, walang katumbas na halaga,
Ang Diyos na nagmamahal, sa puso’y mananatili, walang sawa’t pag-alis.
Sa tula kong ito, aking ipinapaalala,
Pagmamahal sa Diyos, dakilang pagmamahal na wagas.
Sa puso’t isipan, Siya ay naroroon,
Ating pahalagahan, Diyos na wagas, walang humpay na pagtaguyod.
Tula Tungkol sa Pasasalamat sa Diyos:
Sa bawat umaga, tayo’y bumabangon,
Sa pagbukas ng mata, sa Diyos pasasalamat ay maririnig.
Sa bawat pagsilip sa langit, mga ulap at bituin,
Kanyang biyaya’y walang sawang nagbibigay.
Sa paglubog ng araw, sa pagbaba ng gabi,
Kanyang pagmamahal, tayong mga tao’y dinadaluyong.
Sa bawat paghakbang, Kanyang gabay ay nariyan,
Pasasalamat sa Diyos, sa bawat sandali, laging naririnig.
Sa kaligayahan, at sa pagsubok na hinarap,
Ang Diyos ay kasama, nagbibigay ng lakas at pag-asa.
Sa bawat tawanan, at sa mga pagluha,
Kanyang pagmamahal, walang hanggan at wagas.
Sa pagtahak sa landas, sa tuwid na daan,
Pasasalamat sa Diyos, Kanyang pag-asa’y walang kapantay.
Sa pag-ibig at pag-unawa, Kanyang liwanag ay sumisilay,
Ang Diyos na nagmamahal, sa puso’y patuloy na magliliwanag.
Sa tula kong ito, aking ipinapaalala,
Pasasalamat sa Diyos, wagas at walang katapusan.
Sa bawat oras, sa bawat pagkakataon,
Kanyang biyaya, pasasalamat ay higit pa sa alay.
Tula Tungkol sa Pag ibig sa Diyos:
Pag-ibig sa Diyos, pusong puno ng liwanag,
Sa bawat paghinga, pag-awit at panalangin,
Kanyang pagmamahal, wagas at di-mabilang,
Sa puso’t isipan, Diyos na nagmamahal, tayong lahat ay inaawitan.
Sa bawat umaga, sa bawat paglubog ng araw,
Ang Diyos ay naroroon, sa pusong puno ng pagmamahal.
Kanyang biyaya, pag-asa at kalakasan,
Ang Diyos na nagmamahal, walang hanggan at wagas na nagmamalasakit.
Sa paglalakbay sa buhay, sa tuwa at pagsubok,
Kanyang mga kamay, bumubuhay at nagbibigay galak.
Pag-ibig na wagas, handang maghintay at magpatawad,
Ang Diyos na nagmamahal, sa pusong tapat, tayo’y hinahanap-hanap.
Sa pagsilong ng mga tala, sa pag-ibig niya’y nariyan,
Ang Diyos na nagmamahal, Kanyang pag-asa’y di-mawawalan.
Sa bawat galaw, sa bawat pagmamahal na ibinabahagi,
Kanyang pagmamahal, tunay na kayamanan, pag-ibig na wagas, walang pagkakaila.
Sa tula kong ito, aking ipinapaalala,
Pag-ibig sa Diyos, dakilang pagmamahal na wagas.
Sa puso’t isipan, Diyos ay naroroon,
Ating mahalin, Diyos na nagmamahal, walang sawa’t pag-alis.
Tula Tungkol sa Pag ibig ng Diyos:
Sa pag-ibig ng Diyos, walang kapantay,
Sa puso’t isipan, Siya’y naroroon lagi.
Kanyang pagmamahal, di-mabilang na biyaya,
Sa bawat sandali, walang sawang nagpapaligaya.
Sa bawat hininga, Kanyang pagmamahal ay dumadaloy,
Sa bawat pag-awit, Kanyang pagmamahal ay umuusbong.
Walang pagkakataon, na Kanyang pag-ibig ay naglalaho,
Sa bawat isa, Kanyang pagmamahal ay wagas, walang kamatayan.
Sa bawat pagkakamali, Kanyang kamay ay nagmamahal,
Nagbibigay ng kapatawaran, walang alinlangan.
Ang Diyos na nagmamahal, Kanyang pag-asa ay walang katapusan,
Sa Kanyang pag-ibig, tayo’y magiging maligaya at mapayapa, walang pag-aalinlangan.
Sa bawat pagsubok, Kanyang pagmamahal ay nariyan,
Sa bawat tagumpay, Kanyang pagmamahal ay nagpapalakas.
Ang Diyos na nagmamahal, walang sawang nagmamalasakit,
Sa puso’t isipan, Kanyang pagmamahal ay tunay na dakila, walang hanggan.
Sa tula kong ito, aking ipinapaalala,
Pag-ibig ng Diyos, dakilang pagmamahal na wagas.
Sa bawat pagkakataon, ating tanggapin at alalahanin,
Kanyang pagmamahal, walang sawang pagtangkilik, walang pag-aalinlangan.
Kung kailangan mo pa ng mga tulad na tula, magkomento sa ibaba.
Mga Kaugnay na Artikulo:
Leave a Reply