Ang guro ay isa sa mga pinakamahalagang bahagi ng ating lipunan. Sila ang mga alagad ng karunungan na nagpapamalas ng dedikasyon at pagmamahal sa pagtuturo. Ang kanilang mga kamay ay nagbubukas ng mga pintuan ng kaalaman para sa ating mga kabataan, nagbibigay-daan sa kanilang mga pangarap, at nagbibigay-inspirasyon upang maging mabuting mamamayan. Sa pamamagitan ng kanilang mga leksyon, hindi lamang sila nagtuturo ng mga akademikong aralin, kundi nagbibigay din sila ng mga aral sa buhay na nagbubukas ng mga posibilidad at nagpapalakas ng pagkakaisa.
Sa tula tungkol sa guro na ito, ating ipaabot ang pasasalamat at pagkilala sa walang pagod na paggabay at pag-aaruga ng mga guro sa bawat isa sa atin.
Mga Tula Tungkol Sa Guro (Teacher):
Halimbawa 1:
Guro: Tanglaw ng Karunungan
Sa silong ng mga aral, naghihintay,
Ang guro, tanglaw ng karunungan, sadyang kay ganda,
Kagandahan ng isip, ng puso’y pagsasaluhan,
Patinig na tunay, tinig na mahabang pag-awit sa kanya.
Sa bawat hakbang, siya’y nagsilbing ilaw,
Sa dilim ng kamangmangan, siya ang gabay,
Itinuro niya ang landas, tama’t matuwid,
Sa mga murang isipan, kaalaman ay inilatag.
Sa kanyang mga palad, binuo ang mga pangarap,
Binuksan ang pintuan ng mundo, kaalaman ay hinatid,
Sa pagtuklas ng kaalaman, walang sawa ang pag-aklas,
Kamalayan ay nagningas, sa kanyang pagtuturo’y umusbong.
Diwa’t puso’y kanyang inalagaan,
May malasakit at pagmamahal, sa kanyang pag-aaruga,
Pag-ibig sa pagkatuto’y kanyang inanihan,
Sa mga mag-aaral, walang alinlangan, siya’y tagapagturo.
Kahit hirap at pagod, hindi siya bumitaw,
Laging nagmamalasakit, sa bawat isa sa atin,
Kami’y kanyang sinugatan, hinubog ng tiyaga’t pasensya,
Sa mga pangaral niya, tayo’y naging magiting at matatag.
Kaya’t sa araw na ito, ating pasalamatan,
Ang mga guro na nagtaguyod ng ating kaalaman,
Kayo ang tanglaw ng karunungan, diwa ng bayanihan,
Sa inyo kami’y nagpupugay, walang hanggang pasasalamat.
Halimbawa 2:
Guro: Bituin ng Pag-asa
Sa bawat silangang dilim, may liwanag na taglay,
Ang guro, bituin ng pag-asa, sa mundo’y kumikinang,
Kagitingan at karunungan, sa kanyang mga palad,
Bawat bata’y binubuklat, patungo sa kinabukasan.
Sa kanilang mga mata, makikita ang adhikain,
Ang pagmamahal at pasensya, sa pagturo’y walang kapantay,
Ipinunla ang pag-asa, sa mga puso’t isipan,
Lumilinaw na kinabukasan, sa pag-aklas ng kaisipan.
Kay ganda ng kanilang likha, mga alituntuning wagas,
Itinatanim sa mga isipan, ng taos-pusong pagmamahal,
Sa karanasan at aral, nabubuo ang dangal,
Sa piling ng guro, pag-asa’y laging taglay.
Sa bawat pagturo, hindi lang kaalaman,
Kundi kabutihan at pag-unawa, sa kapwa’y nais ipamahagi,
Dinidilig ang mga pangarap, ng mga mag-aaral,
Upang masilayan nila, ang kinabukasang taglay.
Guro, bituin ng pag-asa, sa iyo kami’y nagpapasalamat,
Sa iyong dedikasyon, pagmamahal, at sakripisyo,
Ang aming puso’y puno, ng pasasalamat at paggalang,
Sa iyo, aming guro, aming bayani, hanggang sa dulo.
Halimbawa 3:
Sa Piling Mo, Guro Kong Mahal
Sa bawat araw ng pag-iral, ika’y aming gabay,
Guro kong mahal, tagapagturo ng karunungan at dangal,
Sa iyong mga palad, aming nadarama,
Pag-ibig at pag-unawa, walang hanggang pasasalamat ang iniaalay.
Sa iyong mga mata, makikita ang liwanag,
Iyong mga titik, pumupukaw ng kaisipan at damdamin,
Binubuklat ang aklat ng buhay, mga aral na nagbibigay lakas,
Sa pagharap sa mundo, kami’y dala-dala ang iyong aral na wagas.
Sa bawat tinig, may pag-asa’t inspirasyon,
Mga salita mong pumapawi sa takot at alinlangan,
Kami’y tinuturing, mga diwa mo’y aming tangan,
Sa iyo, guro kong minamahal, kami’y laging kakampi at kaagapay sa laban.
Sa mga hirap at pagsubok, ikaw ang aming tanglaw,
Katuwang sa paglalakbay, kahit mahirap ang daan,
Kami’y iyong itinuturo, sa tamang landas na tatahakin,
Sa bawat pagkakataon, ikaw ang aming lakas at pag-asa.
Hinding-hindi malilimutan, ang mga aral at halaga,
Na iyong iniukit, sa bawat isipan at puso,
Sa paglago ng aming kaisipan, aming iyo ngang inaasa,
Sa iyo, guro kong mahal, aming taos-pusong pasasalamat ay walang kapantay.
Sa piling mo, guro kong minamahal,
Ang pagkatuto ay isang masayang paglalakbay,
Sa iyong mga kamay, kami’y nagiging magiting at matagumpay,
Saludo at pagmamahal, sa iyo aming iginagawad, sa lahat ng araw.
Tula Tungkol Sa Mga Guro:
Halimbawa 4:
O, Guro Kong Mahal
Sa dakilang tala ng paaralan,
Kahit saan man landas namin ay dako ng liwanag,
Ang guro’y tanglaw, tagapag-akay,
Sa kaalamang walang katapusan, kami’y kanyang gabay.
Sa bawat umaga, sa tingin namin siya’y bituin,
Tunay na alagad ng karunungan at kaalaman,
Sa kanyang mga palad, ang hinaharap ay nagliliwanag,
Ang puso’y naglakbay, sa aral niyang matibay.
Diwa niya’y puno ng pagsisikap at pagmamahal,
Sa bawat mag-aaral, siya’y di-mabilang halaga,
Sa mga sulok ng isip, inihahatid ang karangalan,
Sa bawat pahina, siya’y isang dakilang alamat.
Laging bukas ang puso’t isipan,
Handang magturo’t mag-akay, sa paglalakbay ng kaalaman,
Walang sawang pag-aaruga’t pag-unawa,
Sa guro kong mahal, kami’y laging humahanga.
Hirap man at pagod, hindi siya bumibitiw,
Katuwang sa pag-ahon, maging sa hirap at luha,
Sukli ng kanyang pagsisikap, ang aming tagumpay,
Kaya’t sa piling niya, kami’y laging nagpapasalamat.
Sa bawat araw na kasama siya,
Pagmamahal at pasasalamat ay walang humpay,
Guro kong mahal, ikaw ang aming ilaw,
Sa mundong puno ng kaalaman, kami’y ‘di mag-iisa.
Ang iyong pagtuturo ay di lang bunga ng kaalaman,
Kundi kabutihan, pagmamahal, at pagkalinga,
Sa bawat araw na magkasama,
Guro kong mahal, sa iyo’y lubos na pasasalamat ang handog namin.
Sa pag-usbong ng mga pangarap at adhikain,
Bawat hakbang ay may kasiyahan at pag-asa,
Guro kong mahal, sa iyong piling kami’y laging matatagpuan,
Sa aming puso, ikaw ay tunay na bayani ng bayan.
Sa paglalakbay ng bawat mag-aaral,
Sa iyo kami’y nagpupugay at nagpapasalamat,
Sa araw-araw, sa iyo’y aming sinasambit,
O, guro kong mahal, ikaw ang aming inspirasyon at himig.
Halimbawa 5:
Guro: Tanglaw ng Karunungan
Sa silong ng mga aral, naghihintay,
Ang guro, tanglaw ng karunungan, sadyang kay ganda,
Kagandahan ng isip, ng puso’y pagsasaluhan,
Patinig na tunay, tinig na mahabang pag-awit sa kanya.
Sa bawat hakbang, siya’y nagsilbing ilaw,
Sa dilim ng kamangmangan, siya ang gabay,
Itinuro niya ang landas, tama’t matuwid,
Sa mga murang isipan, kaalaman ay inilatag.
Sa kanyang mga palad, binuo ang mga pangarap,
Binuksan ang pintuan ng mundo, kaalaman ay hinatid,
Sa pagtuklas ng kaalaman, walang sawa ang pag-aklas,
Kamalayan ay nagningas, sa kanyang pagtuturo’y umusbong.
Diwa’t puso’y kanyang inalagaan,
May malasakit at pagmamahal, sa kanyang pag-aaruga,
Pag-ibig sa pagkatuto’y kanyang inanihan,
Sa mga mag-aaral, walang alinlangan, siya’y tagapagturo.
Kahit hirap at pagod, hindi siya bumitaw,
Laging nagmamalasakit, sa bawat isa sa atin,
Kami’y kanyang sinugatan, hinubog ng tiyaga’t pasensya,
Sa mga pangaral niya, tayo’y naging magiting at matatag.
Kaya’t sa araw na ito, ating pasalamatan,
Ang mga guro na nagtaguyod ng ating kaalaman,
Kayo ang tanglaw ng karunungan, diwa ng bayanihan,
Sa inyo kami’y nagpupugay, walang hanggang pasasalamat.
Halimbawa 6:
Sa Ilalim ng Iyong Gabay
Guro, sa iyo kami’y nagsisimula,
Sa ilalim ng iyong gabay, kami’y naghahanap ng aral,
Sa bawat pagturo, kami’y nabubuklat,
Ang aming pag-iisip, iyong hinubog at binigyan ng saysay.
Sa bawat umaga, handa kang magturo,
Mga aral na may halaga, iyong inihahatid ng buong sigasig,
Tiyak na sa iyong mga palad, kami’y ligtas at maligaya,
Ipinunla mo sa amin, ang pagmamahal sa kaalaman, walang kapantay.
Sa mga gabi’t araw, ikaw ay nasa puso’t isipan,
Ang alaala ng iyong mga aral ay di malilimutan,
Sa bawat hamon, ikaw ang aming sandigan,
Guro kong mahal, sa iyo’y aming pasasalamat ay di mapapantayan.
Iyong pagtitiyaga, nagbibigay lakas sa amin,
Hindi mo kami iniwan, sa hamon ng buhay na masalimuot,
Sa pagpupunyagi mo, kami’y nagiging matatag,
Guro kong minamahal, walang hanggang pasasalamat ang nararapat.
Sa mga pagkakataong kami’y naliligaw,
Iyong hinahanap at inaakay sa tamang landas,
Sa iyong mga palad, kami’y nagiging magiting,
Ang iyong paggabay ay aming kayamanan na di matatawaran.
Mga pangaral mo’y sagradong alay,
Ipinunla sa aming mga puso’t isipan,
Sa iyo, guro kong tapat at wagas,
Ang aming pasasalamat at pagmamahal, walang hanggan.
Sa ilalim ng iyong gabay, kami’y naglakbay,
Sa buhay na puno ng kahulugan at pag-asa,
Guro, ikaw ang ilaw, sa aming kadiliman,
Kami’y nagpapasalamat, sa bawat araw, buong puso at diwa.
Kung kailangan mo pa ng mga tulad na tula, magkomento sa ibaba.
Mga Kaugnay na Artikulo:
Maikling at Mahabang Tula Tungkol sa Buwan ng Wika
Halimbawa ng Tula Tungkol sa Ama:
Leave a Reply