Ang tula tungkol sa kulturang Pilipino ay isang pagdiriwang sa kayamanan at pagkakaiba-iba ng mga tradisyon na nagtatakda sa pagkakakilanlan ng mga Pilipino. Sa pamamagitan ng malikhaing mga taludtod, ito’y naglalakbay sa mga karanasan, mga halaga, at natatanging katangian na ipinamana sa pamamagitan ng mga henerasyon. Mula sa makulay na mga piyesta at masiglang sayaw, hanggang sa awitang musika at nakakatakam na lutuin, nilalaman ng tula ang kahulugan ng kulturang Pilipino.
Ipinakikita nito ang malalim na pagkakakaisa, kababaang-loob, at matibay na diwa ng mga Pilipino. Ang panulang pagpupugay na ito ay pagkilala sa mga walang-hanggan at patuloy na pagmamalaki sa kulturang Pilipino, na naglalagay sa Pilipinas sa isang espesyal na katangi-tanging katayuan.
Tula Tungkol Sa Kulturang Pilipino Noon at Ngayon:
Noong unang panahon, sa Pilipinas’y umaaliw,
Mayamang kultura, sa mga puso’y umiikot.
Mga alon ng baybayin, mga awit ng kabundukan,
Sa mga saloobin, pagmamahal ay naroroon.
Ang mga diwa ng lumipas, nagbibigay kulay sa kasalukuyan,
Kasaysayan at tradisyon, naglalaro sa isipan.
Bawat bayan, bawat lalawigan, may kani-kanilang gawi,
Ngunit iisa ang diwa, ang pagiging Pilipino’y di mawawala.
Ang mga sayaw ng mga ninuno, kayamanan ng kultura,
Tinikling, pandanggo, at singkil, mga likha ng kabayanihan.
Sa bawat indak at galaw, ang kasaysayan ay muling nabubuhay,
Ang diwa ng pagtutulungan, sa musika’y humahalakhak.
Ang wika ng matatanda, may malasakit at halaga,
Wikang Filipino, sa kasalukuyan, pahalagahan nawa.
Ngunit sa panahon ngayon, may hamon at pagbabago,
Sa teknolohiya at globalisasyon, pagkakakilanlan ay inaalagaan.
Sa paglipas ng panahon, maraming bagay ang nagbago,
Ngunit sa puso ng bawat Pilipino, kultura’y di mawawala.
Mahalin at yakapin, ang mga aral ng ating mga ninuno,
Kultura ng Pilipinas, kayamanan ng bayan, di dapat malimutan.
Sa tula kong ito, kamtin natin ang pag-unawa,
Kulturang Pilipino, noon at ngayon, ay ating ipagdiwang.
Sa puso’t isipan, ito’y ating isabuhay,
Ang diwa ng pagiging Pilipino, ating itanghal at alayan.
Tula Tungkol Sa Kulturang Pilipino:
Sa mga yaman ng bayan, may kwento at alamat,
Tula tungkol sa kulturang Pilipino, ngayon ay aawit.
Lalawigan at pook, may kani-kanilang saysay,
Sa Pilipinong puso, kultura’y isang mahalagang bahagi.
Ang mga sayaw ng kahapon, naglalaro sa isipan,
Tinikling, pandanggo, at singkil, mga galaw na kamangha-mangha.
Sa bawat pag-indak, kasaysayan ay muling mabubuhay,
Ang pagkakakilanlan, sa musika’y may pagdiriwang at tuwa.
Ang wika ng Pilipinas, may halaga’t pagnanais,
Taglay ang kahusayan, sa pag-awit at pagbubukas ng isipan.
Salita ng matatanda, ng mga ninuno’t henerasyon,
Pagmamahal at paggalang, sa wika’y nagkakabuklod ang damdamin.
Bawat bahay ng mga lumang bato, ngayon ay binabalikwas,
Ang mga bahay na bató, may tatak ng ating kultura at kasaysayan.
Ang bulwagan ng mga isip, mga pintuan ng panitikan,
Mga nobela’t tulang mayaman, kultura’y tinutugonan.
Bawat pagdiriwang, mga pista’t fiesta,
Ipinagbubunyi’t ipinagmamalaki, ang birtud ng kultura.
Larong tradisyunal, salo-salo’t handaan,
Kultura ng Pilipinas, sa damdamin ay matatagpuan.
Ang pagkakaisa ng bayan, sa bawat panig ay umiiral,
Sa kasaysayan at pagmamahal, kultura’y nagbibigay-buhay.
Sa kahapon, ngayon, at bukas, ito’y ating pagyamanan,
Kultura ng Pilipino, tula’y kanyang pananagutan.
Sa tula kong ito, inaawit ko ang kultura,
Mga alamat at tradisyon, sa puso ko’y walang kamatayan.
Tula tungkol sa kulturang Pilipino, ito’y aking pagmamalaki,
Ipinagdiriwang at ipinagbabalikwas, sa pag-ibig sa bayang minamahal, ako’y Pilipino, ako’y Pinoy.
Kung kailangan mo pa ng mga tulad na tula, magkomento sa ibaba.
Mga Kaugnay na Artikulo:
Leave a Reply