“Tula Tungkol sa Lipunan” ay isang akdang pampanitikan na tumatalakay sa malawak at masalimuot na kalagayan ng lipunan. Sa pamamagitan ng tula, ang mga makata ay nagpapahayag ng kanilang mga saloobin, damdamin, at mga pagmumuni-muni tungkol sa mga isyung panlipunan na kinakaharap ng mga tao. Ipinakikita ng tula ang mga karanasan at realidad ng mga tao sa lipunan, pati na rin ang mga pagbabagong inaasam at mga hamon na hinaharap.
Sa mga taludtod, nailalatag ang pag-asa, pagmamalasakit, at layunin na makamtan ang mas maunlad at mas makatarungang lipunan. Ang “Tula Tungkol sa Lipunan” ay nagiging boses ng mga bagay na madalas hindi nabibigyang-pansin, at nagpapaalab sa damdaming sosyal at politikal ng mga mambabasa.
Tula Tungkol sa Lipunan:
Tula 1:
Sa malawak na lipunan, tayo’y nag-uugnayan,
Sa iba’t ibang landasin, sa paglipas ng panahon,
Mga tao’t kultura, nagkakaisa’t nagkakanya-kanya,
Sa isang daigdig, may tinig na magkaiba.
May mga ngiti’t halakhak, may mga luha at hikbi,
Mga pangarap at hangarin, sa puso’y bumibitiw,
May mga palad na umaahon, may mga naghihirap,
Pagkakaiba’t pagkakatulad, sa lipunang pumapaligid.
May mga matimtimang dasal, pag-asa sa karanasan,
May mga balakid at hamon, na sa buhay ay dumaraan,
May mga malaya at bilanggo, nais lumaya’t sumaya,
Mga diwa’t kaisipan, naglalaban sa isipan.
Sa lipunang puno ng gulo, may kapayapaan din namamayani,
Sa bawat pagkilos at hakbang, mithiin ay pagbabago’t kaayusan,
Pagkakaisa’t pagkakaiba, iisa ang hangarin,
Magkakatuwang sa pag-angat, at pag-unlad ng kinabukasan.
Ngunit sa lipunan, meron ding hinagpis at pangungulila,
Mga mahihirap at inaapi, walang pag-asa’t paglinga,
Ang hamon sa atin, maging boses ng mga nalulunod,
Tagapagtaguyod ng hustisya, karapatan, at pag-asa sa mga taong nagdurusa.
Sa bawat salita at kilos, sa lipunang ito’y may pananagutan,
Isang tula ng pag-asa, pagmamalasakit, at pagkakaisa,
Pagmamahal sa kapwa, pag-unlad ng kultura,
“Tula Tungkol sa Lipunan,” taglay ang pangarap sa pagbabago’t pag-asa.
Tula 2:
Sa lipunang masalimuot, ako’y muling magsusulat,
Ng tula na magpapaksa sa mga suliranin at hamon,
Sa bawat taludtod, isasalin ang damdamin,
Ng bawat isa, sa lipunang pinag-uugatan.
May mga kahimanang likha ng kamay ng tao,
May mga gusot at hidwaan, hindi maiwasang isiping isuko,
Ngunit sa likha nating tula, pag-asa’y muling mabubuhay,
Bawat kahiluhiluan ng lipunan, sa tula’y mabibigyang saysay.
Sa pag-unlad ng teknolohiya, maraming oportunidad,
Ngunit may mga naiiwan, napag-iiwanan sa pag-usad,
Ito’y tawag sa atin, magkalinga at magmalasakit,
Upang sa lipunang ito, pagkakaisa’y di mawawasak.
Sa tula natin, ilalatag ang kahirapan at kagutuman,
Ang mga bata, kabataan, sana’y makamtan ang pangarap at layunin,
Sa edukasyon, susi ng pag-ahon sa pagkadapa,
Pagmamahal at pag-unawa, nagbubuklod sa isa’t isa.
Ang tula ay himig ng puso, tunay na damdamin,
Sa mga sulok ng lipunan, ito’y pumapalaganap ng liwanag,
Sa bawat pagtunton, pag-asa’y magiging gabay,
Tungo sa mas makulay na lipunang magpapalaya.
Sa mga sugat ng lipunan, tula’y magsisilbing lunas,
Pagmamahal at pag-unawa, sa isa’t isa’y pagyakapin,
Tayo’y magkakaisa, magtulungan sa bawat pag-ikot ng mundo,
Tula tungkol sa lipunan, taglay ang pag-asa at pagbabago’t pag-unlad na tanyagin.
Maikling Tula Tungkol sa Lipunan:
Sa bayan ng magkakaibigan,
Mayroong sama’t mabuti ring damdamin,
Iisa ang hangarin, pag-unlad at kapayapaan,
Sa lipunang puno ng pagmamahalan.
Ngunit mayroong mga suliraning kinakaharap,
Kahirapan, kawalan, at pagkakalagim,
Ngunit tulong-tulong tayo ay magtutulungan,
Upang masugpo ang mga ito at maging matagumpay.
Sa lipunang may pagkakaisa at pagmamalasakit,
Magkakaiba man, sa puso’y iisa’t tunay,
Tulung-tulong sa pagbabago’t pag-angat,
Sa bawat isa, pag-asa’y magiging katuwang.
Sa mga pagsubok at hamon, tayo’y magigiting,
Walang iwanan, sa isa’t isa’y magtitiwala’t magtutulungan,
Magtulungan sa bayan, lipunang maunlad,
Ito’y tula tungkol sa lipunan, sa pagkakaisa’y matibay.
Tula Tungkol sa Isyu ng Lipunan:
Lipunang may agos ng sama’t mabuti,
Mga isyung dumadaloy, walang tigil na lulan.
Kahirapan at karahasan, hirap sa pag-usbong,
Isyung hindi matitinag, tila walang hanggan.
Sa mga mata ng madla, mga suliranin humuhugon,
Bawat patak ng luha, nagpapakita ng pighati,
Ngunit sa tula natin, pag-asa’y sumilay,
Tungo sa pagbabago, pag-unlad, at kaligayahan.
Kawalan ng trabaho, suliraning matindi,
Mga kabataan, ang kinabukasan, tila wala ng pag-asa.
Ngunit sa bawat linyang tula, nais nating isigaw,
Pag-asa’y nariyan, sa pagsisikap at dedikasyon, tunay na mabubuhay.
Kaguluhan at kawalan ng kapayapaan,
Mga digmaan, sa puso, tila walang tigil na init.
Ngunit sa mga taludtod, hangarin natin’y masambit,
Pagmamahal at pagkakaisa, upang pag-ibig ay manumbalik.
Diskriminasyon, pagkakawatak-watak,
Mga tao’y nag-aaway, sa diwa’y nagtatalo.
Ngunit sa mga kataga ng tula, pagkakaisa’y isinusulong,
Upang sa isyu ng lipunan, pagbabago’y ating mabuo.
Sa bawat tula tungkol sa isyu ng lipunan,
Tayo’y naglalahad, nagpapakalat ng kaalaman.
Pagmamalasakit at pagkilos, ipinaparating,
Sa lipunang mas maayos, ating pagsusulong, walang humpay na pagtahak.
Tula Tungkol sa Pagbabago ng Lipunan:
Sa bayang kinalakhan, tayo’y nag-uugnay,
Lipunang puno ng suliranin at hamon sa bawat araw,
Ngunit sa puso nating matibay,
Pagbabago at pag-unlad ang hangarin, ‘yan ang gabay.
Sa bawat tindig at pagkilos, pagbabago’y magaganap,
Tulad ng alon sa karagatan, nagbabago’t umuusbong,
Sa bawat isa, pag-asa’y matatagpuan,
Pagbabago ng lipunan, sa ating kamay ay nagsisimula.
Mga kabataang puno ng pangarap,
Handang magsikap, maglakbay nang malapit at malayo,
Sa edukasyon, sila’y nakahanda,
Pagbabago ng lipunan, sa kanilang pag-asa’y magsisimula.
Mga matatanda, may karanasang taglay,
Sa pagsasalin ng kaalaman, sila’y katuwang,
Sa mga pagkakamali, sila’y nagtuturo,
Pagbabago ng lipunan, sa kanilang halimbawa’y sisimulan.
Mga lider at opisyal, may malasakit sa bayan,
Tungo sa tapat na pamamahala, ang kanilang adhikaing tunay,
Sa pagtutulungan at pagkakaisa, magbubunga ng pag-asa,
Pagbabago ng lipunan, sa kanilang pagkilos magsisimula.
Sa bawat tula at taludtod, isinisigaw natin,
Pagbabago ng lipunan, ating ipagtatagumpay,
Sa pagkakaisa’t pagmamalasakit, ating aabutin,
Lipunang mas makatarungan, sa atin ay magbubukas.
Kaya’t tara’t magbuklod, sa pagbabago’y sumabay,
Ipagdiwang ang pagkakaiba, pagkakaisa’y isulong,
Sa bawat isa, pag-asa’y nagsisilbing ilaw,
Pagbabago ng lipunan, ating taglay, pag-unlad ay mararating, walang saway.
Kung kailangan mo pa ng mga tulad na tula, magkomento sa ibaba.
Mga Kaugnay na Artikulo:
Maikling at Mahabang Tula Tungkol sa Buwan ng Wika
Leave a Reply