Ang tula tungkol sa wika ay isang marubdob at makahulugang paglalahad ng kahalagahan at pagmamahal sa wikang kinagisnan. Sa bawat taludtod, ipinapaabot ng tula ang yaman at kabuluhan ng wika bilang salamin ng kultura at pagkakakilanlan ng isang bansa. Mula sa mga titik at letra, nabubuo ang mga damdamin at pagninilay sa pag-unlad at pagkakaisa ng bayan. Ipinapakita rin ng tula ang pag-asam na mapanatiling buhay at nagbibigay-buhay sa wika, upang ito’y patuloy na maglingkod at maging tulay ng pag-unawa at pagmamahalan sa mga mamamayan.
Mga Tula Tungkol Sa Wika:
Halimbawa 1:
Wika’y haligi, pundasyon ng karunungan,
Sa mga salita, kaisipan ay lumilitaw.
Kayamanan nitong kultura at kaalaman,
Pagkakaunawaan, wika’y nagbibigay ng daan.
Sa bawat letra, kahulugan ay nabubuo,
Mga damdamin, tinig nito’y maririnig mo.
Wikang Filipino, kay ganda’t kamangha-mangha,
Sama-samang nagbibigay-dangal at sigla.
Ito’y tanging yaman, di kayang pantayan,
Kabuuan ng bayan, sa pagkakaisa’y nagiging malaya.
Wika’y tulay sa puso’t diwa ng bawat isa,
Bawat bansa, sa wika’y nagkakaisa.
Ingatan at alagaan, wika’y ating pamanang,
Taglay nitong kultura, tadhana at kabayanihan.
Sa bawat henerasyon, ito’y ipagmamalaki,
Wikang Filipino, yaman ng karunungan at kadakilaan.
Halimbawa 2:
Sa bawat salita, diwa’y nagmumula,
Tinig ng puso, sa wika’y nagsasalaysay.
Taglay nitong kasaysayan at kultura,
Wika, sandata sa pakikipag-ugnayan.
Sa bansang Pilipinas, may wikang magiliw,
Tagalog, Bisaya, at iba’t ibang dayalekto.
Bawat wika, may sariling kahulugan at himig,
Sa bawat dila, tunay na kamangha-mangha.
Wika’y tulay sa puso’t kaisipan,
Pananaw at pag-unawa, nagiging magaan.
Sa pamamagitan nito, tayo’y nagiging iisa,
Pakikipagtalastasan, mas madaling maganap.
Mga akda at tula, sa wika’y nakalathalang,
Kultura at identidad, may pagmamahal ay sumisilang.
Pangalagaan at pahalagahan, itong kayamanan,
Wika, daan tungo sa pag-unlad at pagbabago ng bayan.
Ipagbunyi ang wika, ating kinagisnan,
Halina’t isigaw, “Wikang Filipino, kayamanan!”
Sa pagkakaisa, pagmamahal at pagmamalasakit,
Wikang Filipino, kahapon, ngayon, at bukas, magpakailanman.
Halimbawa 3:
Sa mga letra at titik, nagkakaisa’t nag-uugnayan,
Wika’y himig ng kalayaan, sa bansa’y nagbabantay.
Katutubong salita, sa puso’y dumadaloy,
Tula ng ating kultura, kahalagahan ay naglalaho.
Bawat dila, may musika’t tugtugin,
Wika’y bigkasin, tunay na makakalikha.
Sa bawat taludtod, pagsalaysay ay mabubuo,
Mga kwento at kasaysayan, sa wika’y nakaukit sa tuwina.
Ito’y daan patungo sa pagkakaisa,
Tahanan ng pagmamahal, pambansang pagkakakilanlan.
Kahalagahan nito’y di matatawaran,
Sa bawat henerasyon, ito’y isusulong natin.
Wika’y huwaran ng pagiging makabayan,
Pag-ibig sa bayan, sa bawat salita’y matatanaw.
Wikang Filipino, watawat ng diwa’t puso,
Lingkod sa pag-unlad, sa pagbabago’y may papel na malaki.
Magkakaisa tayo, itaguyod ang wika,
Sa puso’y dalhin, himig ng kalayaan ay aawit.
Tungo sa pag-unlad, ating mithiin,
Wikang Filipino, higit pa sa salita, tatak ng pagkakakilanlan at kagitingan.
Maikling Tula Tungkol Sa Wika:
Halimbawa 4:
Wika, yaman ng puso’t diwa,
Sa mga salita, damdamin ay nabubuo.
Tugon sa tawag ng pagsasama,
Sa bawat dila, pag-ibig ay lumalago.
Tinig ng bayan, kay ganda’t liwanag,
Sa bawat titik, pagkakaisa’y sumasalangit.
Wika, daan sa pag-unlad ng bayan,
Sa bawat dila, pagbabago’y magsisimula.
Sa wikang Filipino, ating pagmamalasakit,
Kalakip ng puso, pag-ibig sa ating lahi.
Wika, tanging yaman ng karunungan,
Sa bawat salita, bayanihan ay nadarama.
Ipagbunyi natin ang wika, kay ganda,
Sa pagkakaisa, tayo’y magiging malakas.
Sa wika’y maglakbay, patungo sa tagumpay,
Wika, simbolo ng ating pagkakakilanlan, walang kapantay.
Halimbawa 5:
Wika, tanging kayamanan ng bansa,
Sa bawat salita, nagmumula ang pag-asa.
Taglay nitong kultura at kasaysayan,
Pamana ng mga ninuno, wag natin itong palampasin.
Tugon sa pag-usbong ng kamalayan,
Sa wika’y nadadama ang pagmamahal sa bayan.
Wika, tulay sa pagkakaisa ng lahi,
Sa bawat dila, pag-unlad ay nagsisimula’t nabibigyang aliw.
Tinig ng kalayaan, nagiging makapangyarihan,
Sa bawat letra, kalakip ang pangarap ng bayan.
Wika, yaman na di matatawaran,
Isulong at pahalagahan, upang sa pag-unlad tayo’y magpatuloy at magsilbing gabay sa paglago ng ating bansa.
Halimbawa 6:
Wika, tanging birtud at pamanang dakila,
Sa mga salita, kultura’y nagpapakita.
Taglay nitong pagkakakilanlan ng lahi,
Sa bawat dila, pagmamahal sa bayan ay umuusbong.
Tugon sa pangarap ng kinabukasan,
Sa wika’y humuhugot ng lakas ang mamamayan.
Wika, yaman na di mapapantayan,
Isulong at palaganapin, upang ang lahat ay maging isang salita’t adhikaing magkasama.
Sa tula’t awit, higit pang lumalalim,
Sa wika’y buhay ang kahalagahan ng pagkakaisa.
Wika, daan tungo sa pag-unlad ng bayan,
Sa bawat dila, pag-asa at pagbabago ay magsisimula.
Ipamalas ang pagmamahal sa wika,
Sa puso’y buhatin, kaligayahan ay matatagpuan.
Sa bawat henerasyon, ito’y ipamana,
Wika, sa paglipas ng panahon, tatak ng pagkakakilanlan at kadakilaan.
Halimbawa 7:
Wika, pambansang yaman at kayamanan,
Sa mga titik, kwento ng kasaysayan.
Taglay nitong identidad ng lahi,
Sa bawat dila, pagmamahal sa bayan ay nabubuhay.
Tugon sa pag-unlad at pagkakaisa,
Sa wika’y nagsisimula ang pag-asa.
Wika, tulay sa pag-unawa’t pagkilala,
Sa bawat dila, pagbabago’y magsisimula.
Tinig ng damdamin, nagiging makapangyarihan,
Sa bawat salita, katotohanan ay nasusilayan.
Wika, yaman na di mabilang,
Isulong at ipagbunyi, upang ang bawat mamamayan ay maging bahagi ng pag-unlad ng ating bayan.
Sa tula at awit, wika’y naglalarawan,
Sa bawat pagbigkas, pagmamahal ay nabubuhay.
Wika, dala ng pag-asa’t pagbabago,
Sa bawat dila, pag-asang naghihintay.
Wika’y ating yakapin at pahalagahan,
Sa puso’y dalhin, pag-unlad ay maaabot.
Sa bawat henerasyon, ito’y itataguyod,
Wika, tanging kayamanan, ating bantayan at pahalagahan, saan man tayo magtungo.
Kung kailangan mo pa ng mga tulad na tula, magkomento sa ibaba.
Mga Kaugnay na Artikulo:
Leave a Reply